نحوه کارکرد سیستم های بخار
کسانی که کارخانه های گرمایشی بخار را طراحی ، نصب یا شارژ می کنند. مطمئناً باید دانش کمی در مورد بخار و شکل گیری آن داشته باشد. و رفتار تحت شرایط مختلف بخار یک گاز بی رنگ ، گسترده و نامرئی است که ناشی از آن است تبخیر آب ابر سفید همراه با بخار است مه از ذرات مایع دقیقه تشکیل شده توسط میعان ، یعنی می گویند ، تراکم ریز خرد شده. این ابر سفید ناشی از قرار گرفتن در معرض بخار در دمای پایین تر از آن که مربوط به فشار آن باشد.
اگر داخل یک بخار گرمایش بخار قابل مشاهده باشد ، اینگونه خواهد بود مترو را با ابر سفید پر کرد. در سفر اصلی ، کوچک ذرات با هم ترکیب می شوند و قطرات چگالشی را بسیار سنگین می کنند. در حالت تعلیق باقی می مانند ، که بر این اساس به پایین قسمت پایین می افتد اصلی و تخلیه به عنوان تراکم. این میعان به داخل جریان می یابد.
یک قطره پا از سیستم و در نهایت به دیگ ، به همراه تراکم اضافی که از رادیاتورها خارج می شود ، دوباره به دیگ برمی گردد.
اگرچه کلمه "بخار" فقط باید برای اشباع استفاده شود
بنزین ، پنج کلاس بخار زیر شناخته شده است:
1. بخار اشباع شده
2. بخار خشک
3. بخار مرطوب
4- بخار گرم شده
5- بخار بسیار گرم یا بخار شده
سه مورد از این کلاس های بخار (مرطوب ، اشباع و بیش از حد گرم) هستند
در تصویر سوپاپ ایمنی که در شکل 2-10 در حال دمیدن است. لازم به ذکر است که نه بخار اشباع و نه بخار گرم شده با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست.
بخار اشباع به دلیل فشار آن می تواند بخار درجه حرارت تعریف شود. بخار حاوی رطوبت ، غبار یا اسپری درهم تنیده به بخار مرطوب گفته می شود. بخار خشک بخار حاوی شماره نیست.
مرطوب. ممکن است اشباع یا گرم شود. سرانجام ، بخار گرم شده بخار دارای درجه حرارت بالاتر از دمای مربوط به فشار آن است. تغییرات مختلفی که در ساخت بخار ایجاد می شود به عنوان تبخیر شناخته می شود و در شکل 2-11 نشان داده شده است. به خاطر برای نشان دادن ، فقط یک حباب در هر مخزن نشان داده شده است. در واقعیت ، یک روند پیوسته مداوم به سمت تعدد بزرگ وجود دارد حباب مقدار گرمای لازم برای ایجاد بخار ایجاد می شود.
مقدار گرمای معقول ، گرمای نهان داخلی و ... است گرمای نهان خارجی همانطور که در جای دیگر در این فصل ذکر شد ، گرمای معقول بخشی از گرما است که باعث افزایش دما می شود همانطور که توسط دماسنج نشان داده شده است. گرمای نهان داخلی است. مقدار گرمایی که آب در آن در جوش و بدون جوش جذب می کند.
تغییر دما یعنی قبل از شروع تبخیر. گرمای نهان خارجی میزان گرمای موردنیاز هنگام شروع تبخیر برای برگشت جو و ایجاد فضای لازم است
رابطه نقطه جوش و بخار
عامل مهم دیگری که باید در هنگام برخورد با بخار مورد توجه قرار گیرد نقطه جوش مایعات. با تعریف ، نقطه جوش است.
دمایی که در آن مایع شروع به جوش می کند (شکل 2-12) و به فشار و ماهیت مایع بستگی دارد. به عنوان مثال ، آب در دمای 222 درجه فارنهایت ، در اتر در 9 درجه فارنهایت جوش می آورد
اطمینان از 14.7 PSI. رابطه بین نقطه جوش و فشار به گونه ای است که دمای مشخصی یا نقطه جوش مطابق با هر مقدار فشار وجود دارد. هنگام تبخیر در
رگ بسته و افزایش دما وجود دارد ، فشار تا زمانی که تعادل بین دما و فشار باشد افزایش خواهد یافت
تاسیس شده است. دانش شخص در مورد اصول گرمایش بخار نیز باید شامل نقشی باشد که میعان نقش دارد. با تعریف ، میعان تغییر ماده ای از گاز به فرم مایع (یا میعانات) است. این تغییر ایجاد شده است.
با کاهش دمای بخار زیر آن مربوطه
فشار آن چگالش بخار می تواند برای سیستم های گرمایش بخار مشکل خاصی ایجاد کند مگر اینکه آنها به این ترتیب طراحی شوند. آبی که در آن بخار در ابتدا تشکیل شده بود ، حاوی مکانیکی مخلوط شده با آن ، 20-20 درجه یا 5 درصد هوا از نظر حجم (با فشار اتمسفر) است. این هوا هنگام تبخیر آزاد می شود و با میعان مجدداً ترکیب نمی شود. در نتیجه ، در سیستم های گرمایشی هنگامی که فرد سعی در بیرون آوردن هوا و خارج نگه داشتن آن می کند ، مشکل وجود دارد. دریچه های هوای مناسب برای اصلاح مشکل لازم است.
تغییر آب در وزن با تغییر دما. یعنی هرچه دمای آب بیشتر باشد وزن آن نیز کمتر می شود. این خاصیت آب است که باعث گردش در دیگهای بخار و سیستمهای گرمایش آب گرم می شود. تغییر وزن ناشی از انبساط و کاهش حجم آب است. با افزایش دما ، آب منبسط می شود و در نتیجه یک واحد واحد آب حاوی آب کمتری در دمای بالاتر از دمای پایین تر است. یک ظرف را با آب سرد پر کنید و آن را تا نقطه جوش گرم کنید. توجه داشته باشید که جوش به دلیل انبساط باعث سرریز شدن آن می شود. حالا بگذارید آب خنک شود. توجه داشته باشید که وقتی آب سرد است ، کشتی به اندازه کامل پر نمی شود زیرا آب منقبض می شود. نقطه حداکثر چگالی آب 39.1 F است. قابل توجه ترین ویژگی آب ، گسترش آن در زیر و بالاتر از نقطه حداکثر چگالی آن است. تصور کنید 1 لیوان آب در 39.1 F در سیلندر قرار دارد که دارای سطح مقطع 1 in2 است (شکل 2-13). اگر آب خنک شود ، سرد می شود و اگر مثلاً 32 درجه فارنهایت (درجه انجماد) در لوله افزایش یابد ، در صورت افزایش حجم آب 27.68 in3 استوانه را پر می کند. قبل از انجماد 27.7 در. اگر آب گرم شود ، در لوله نیز گسترش می یابد و بالا می رود. و در نقطه جوش (برای فشار اتمسفر 212 F) این لوله را تا ارتفاع 28.88 در داخل اشغال می کند.
سیستم گرمایش ابتدایی آب گرم در شکل 2-14 نشان داده شده است
اصل گردش حرارتی. وزن گرم
و آب در ستون سرریز C منبسط شده ، کمتر از آب سرد و منقبض شده در ستون سرریز C ، تعادل سیستم را برهم زده و باعث گردش خون مداوم آب می شود که توسط فلش نشان داده شده است. به عبارت دیگر ، آب سنگین و کم دما در پایین ترین نقطه در دیگ (یا سیستم) فرو می رود و آب و نور کم دما را جابجا می کند ، بنابراین باعث می شود گردش خون مداوم تا زمانی که اختلاف دما در وجود داشته باشد.
قطعات نامناسب دیگ (یا سیستم). به این گردش خون حرارتی گفته می شود.
